Mięsak tkanek miękkich obejmuje zróżnicowaną grupę nowotworów złośliwych. W momencie diagnozy aż 23 proc. przypadków tego nowotworu jest miejscowo złośliwa, a w kolejnych 15 proc. występują przerzuty. Leczenie pierwszego rzutu w przypadku mięsaków tkanek miękkich obejmuje zastosowanie doksorubicyny w monoterapii lub z innym chemioterapeutykiem (np. ifosfamidem). Terapeutyczne korzyści zastosowania doksorubicyny są ograniczone przez niekorzystne efekty uboczne leczenia, takie jak zapalenie błony śluzowej, mielosupresja oraz kumulacyjna, zależna od dawki kardiotoksyczność. Z tego powodu poszukuje się nowych schematów leczenia mięsaków. W grudniowym wydaniu „JAMA Oncology” opublikowano wyniki randomizowanego, wieloośrodkowego badania drugiej fazy, porównującego skuteczność i bezpieczeństwo...