Postawienie szybkiej i pewnej diagnozy zgorzeli Fourniera jest trudne, lecz ma duże znaczenie dla podjęcia agresywnej politerapii ograniczającej jej destruktywny wpływ na tkanki, a nawet ratującej życie. Pierwsze zapisy o idiopatycznej zgorzeli pojawiły się już w 1025 roku, autorstwa Avicenna. Pisali o niej także Baurinne w 1764 roku i Hebler w 1848 [1]. Nazwa choroby pochodzi od francuskiego wenerologa Jeana Alfreda Fournier. W 1883 roku opisał pięciu mężczyzn, u których wystąpiła idiopatyczna (jak wtedy twierdził) szybko postępująca zgorzel prącia oraz worka mosznowego [2]. Jest to rzadka choroba, która mino postępu diagnostyki i lecznictwa wciąż cechuje się wysoką śmiertelnością. Według definicji zgorzel Fourniera (Fournier gangrene, FG) jest to martwica skóry i tkanek podskórnych o...